We Francji pierwszą ofiarą tegoroczej zimy był bezdomny, 22 letni Polak, który zmarł
w grudniu z wyziębienia na jednej z ulic w centrum Marsylii.

Wyjazd „w ciemno”, bez kontaktów i znajomości języka, niewypłacalny pracodawca, złe towarzystwo i alkohol, wstyd przed powrotem do kraju i przyznaniem się do porażki to główne przyczyny bezdomności Polaków w Paryżu. Przy odrobinie chęci i fachowej pomocy, jaką oferują polskie organizacje, można tego uniknąć!

Zdaniem Grzegorza Pupka, pracownika organizacji Pomost-Passerelle, w Paryżu przebywa 5 tys. polskich kloszardów (SDF, „sans domicile fixe”). Według organizacji „Solidarni ze zmarłymi z ulicy” mniej więcej, co dziesięć dni umiera jeden z nich. Liczby te wciąż rosną...

Organizacje ostrzegają!

Polacy przyjeżdżają do stolicy francuskiej najczęściej „w ciemno”, popełniając tym samym wielki błąd. Jeśli nie masz załatwionej, pewnej pracy i dachu nad głową – mówi Grzegorz – i nie znasz języka francuskiego(…) zostań w Polsce! Zdanie to potwierdzają zgodnie: były konsul RP w Paryżu, Jarosław Horak, prezes stowarzyszenia „Parabola”, Jadwiga Juchniewicz oraz prezes ugrupowania, „Collectif les morts de la rue” („Solidarni ze zmarłymi z ulicy”), Cécile Rocca.

Problem bezdomności dotyczy nie tylko obcokrajowców. Pięćdziesięcioletni Francuz,
Pascal Lothodé (na zdjęciu), zmarł niedawno w Paryżu na ulicy rue de Liège.

Uniknij bruku!

Jeśli, z powodu nieznajomości języka francuskiego i co za tym idzie: niezrozumienia przepisów prawnych, nie umiesz poradzić sobie z problemami życia codziennego, skontaktuj się bezzwłocznie ze Stowarzyszeniem Pomocy w Trwałej Integracji Osobom z Europy Centralnej i Wschodniej, „Parabole” (kontakt w języku polskim). Możesz liczyć na ich fachową pomoc w rozwiązywaniu codziennych problemów, typu: ubezpieczenia, zdobycie zaświadczenia o niekaralności, zgłoszenie kradzieży czy prośby o duplikat zgubionych lub nieważnych dokumentów, redagowanie i wypełnianie najróżniejszych pism administracyjnych (zasiłek dla bezrobotnych czy podanie o pomoc finansową w merostwie). Wolontariusze „Paraboli” towarzyszą Polakom w wizytach u lekarza, w szpitalach, w rendez-vous w bankach i urzędach skarbowych.

Istnieje również polska organizacja „Pomost-Passerelle”, z punktem informacyjno-profilaktycznym, który znajduje się przy parafii WNMP, przy Placu Concorde w Paryżu. W każdą środę o 19.30 organizujemy otwarte spotkania grupowe – mówi Grzegorz Pupek z „P.P.” – działamy również w strukturze „Emmaus Agora” – dodaje.

Zadaniem „Pomost-Passarelle” jest udzielanie Polakom praktycznych informacji, niezbędnych do adaptacji i integracji w środowisku francuskim, między innymi: pomoc w uzyskaniu zameldowań i świadczeń socjalnych („CAF”, „Pôle emploi”, „Sécurité Sociale”). Do pozostałych funkcji należy pomoc medyczna, która skupia się na organizowaniu wsparcia dla bezdomnych, akcjach profilaktyki i terapii uzależnień. Wychodzimy na ulice(...) – mówi Grzegorz – wspieramy bezdomnych, motywujemy do zmiany i pomagamy w powrocie do Polski.

Dzięki pomocy „Parabole” i „Passerelle” możesz uniknąć znalezienia się na ulicy!

115

W razie sytuacji bez wyjścia zadzwoń (z każdej budki telefonicznej) na bezpłatny numer 115 – „Samu Social” (services d’aide médicale urgente), czyli „Pogotowie Społeczne”, i poproś o pomoc (możliwość zarezerwowania jednorazowego noclegu w schronisku dla bezdomnych). Infolinia jest czynna 24 godz. na dobę, każdego dnia w tygodniu. Strona internetowa: www.samusocial-75.fr. Uwaga! W okresie zimowym pogotowie otrzymuje bardzo dużo zgłoszeń i nie jest w stanie wszystkim pomóc (brak miejsc w schroniskach).

Organizacje dwujęzyczne (polski i francuski), pomagające bezdomnym na terenie Paryża:*"Pomost-Passerelle", 263 bis Rue Saint-Honoré, 75001 Paryż, tel. (0033)-(0)6-68-53-59-79, prosić Tomka; Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. . W każdą środę, o 19.30, w salce katechetycznej organizowana jest kolacja, połączona z modlitwą. Wstęp wolny. Informacje: Elżbieta, (00)33-(0)1-55-35-32-21.

*"Parabole", „7-9 rue Mathis XIX-tej dzielnicy, stacja metra: Crimée, tel. 01-55-26-82-10 lub komórkowy: 06-84-87-36-59, émail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Trzeba zadzwonić i umówić się na spotkanie. Wszelka pomoc jest nieodpłatna.

*"Bociek", 9, rue Beaurepaire, 75010 Paryż, tel. (00)33-(0)6-71-55-20-95, www.charonne.asso.fr, bociek @charonne.asso.fr. Biuro ma dyżur w każdy czwartek.

*"Emmaus Agora", 32 rue de Bourdonnais, 75001 Paryż, Grzegorz Pupek, tel. (00)33-(0)6-21- 01-85-49; metro: Chatelet ; dyżur: pon., śr., pt., od 8-17.30 godz., http://association.emmaus.fr.

*"Aurore", 34 boulevard Sébastopol, 75004 Paryż, tel. (00)33-(0)1-73-00-02-30.

Dyżury francuskich biur/organizacji pomocy społecznej: *„Secours Catholique” („Catholic Relief Services”), 33 rue Paul Cavaré, 93110 Rosny sous Bois, pod Paryżem (pomoc doraźna i długofalowa, o charakterze zarówno materialnym, jak i finansowym, w tym: ciepłe posiłki, darmowe leki i nocleg); (00)33-(0)1- 45-28-17-82

*Biuro Pomocy Społecznej – tzw. „Permanence Social d’Accueil Chemin Vert” – dla kobiet i mężczyzn powyżej 25-tego roku życia (również z dziećmi) ; pomoc w zakresie uzyskania praw do zasiłków państwowych; 70 rue du Chemin Vert, 75011 Paryż, tel. (00)33-(0)1-55-28-86-10; metro: Voltaire.

*Biuro Pomocy Społecznej – tzw. „Permanence Social d’Accueil Bastille” – dla mężczyzn powyżej 25-tego roku życia; 5 rue Lacuée, 75012 Paryż, (00)33-(0)1-53-46-15-00; metro: Quai de la Rapée lub Bastille.

Dyżurne schroniska dla bezdomnych : "Hébergement La Chapelle", 1 rue Paul Henri Grauwin, 75012 Paryż, metro : Gare de Lyon, otwarte codziennie od 20-tej do 8-mej rano ; dystrybucja ciepłych posiłków wieczorem i kawy porannej.

"Hôtel Résidence Bruxelles", 88 Bd de la Chapelle, 75018 Paryż, (00)33-(0)9-60-10- 60-94; metro: Gare du Nord.


"ESI - Espaces Solidarité Insertion" - dla osób od 18-25-tego roku życia; 9-11, rue Henri Desgrange, 75012 Paryż, tel. (00)33-(0)1-53-02-94-91; metro: Bercy.

"Association des Œuvres de la Mie de Pain", 18 rue Charles-Fourier, 75013 Paryż,
metro: Tolbiac lub Place d’Italie; tel. (00)33-(0)1-45-89-43-11; dla mężczyzn od 18-tego roku życia ; nocleg + prysznic + posiłki są bezpłatne; zamknięte od maja do października.

"SAO" - 403, avenue de la République, w Nanterre, dojazd RER-em do Nanterre Université i nastepnie autobusem nr 304 (w kierunku Asnières-Gennevilliers) ; tel. (00)33-(0)1-47-69-66-49 (sekretariat).

"Centre Israélite de Montmartre", 27, rue du Chevalier de la Barre, 75018 Paryż, tel. (00)33-(0)1-46-06-24-35, możliwość zamieszkania w hotelu na okres, nie dłuższy, niż 15 dni.
Szczegółowy spis na www.aurore.asso.fr w rubryce „hebergement”.


Powiedzieli…

Waldek:

Zanim przyjechałem do Paryża, wziąłem w Polsce pożyczkę, by mieć tutaj na start(…). Myślałem, że znajdę dobrze płatną pracę i ustawię się jakoś(…). Już pierwszego dnia, jeszcze z bagażami w ręce, natknąłem się na grupę rodaków. Zaproponowali, że załatwią mi zasiłek RMI. I rzeczywiście, dwa miesiące później, otrzymałem do niego prawo. Niestety ukradziono mi paszport i nie mogłem się stawiać na spotkaniach kontrolnych w CAF-ie.. Odebrano mi RMI. Nie znalazłem pracy i nie miałem się gdzie „zahaczyć”. Wylądowałem na ulicy.

Mariola:

Codziennie wieczorem pukam od drzwi do drzwi schronisk dla i (…)bez skutku! Miejsca dla kobiet są bardzo ograniczone! Nie pozostaje mi nic, jak czekać do 3 rano, pod fontanną, na Chatelet na transport socjalny, który, każdej nocy, odwozi mnie do tzw. hebergement d’urgence, czyli dyżurnej noclegowni. Zostaje tam zaledwie kilka godzin, by wcześnie rano na nowo rozpocząć tułaczkę i (…)tak bez przerwy.

Wywiad z Jadwigą Juchniewicz, prezesem „Parabole”

Agnieszka Gałęzewska: Czy bezdomni Polacy często proszą Panią o pomoc?

J.J.: Tak, zdarza się, że przychodzą do mnie przede wszystkim, ci, którzy są już na drodze integracji. Chcą się uczyć francuskiego i znaleźć się ponownie wśród „normalnie” żyjących rodaków. Uzależnionym od alkoholu i narkotyków niestety nie możemy pomoc. Wysyłamy ich wtedy do organizacji „La Charonne”, z polskim oddziałem „Bociek», do Clauda, na Chatelet. Tam znajdują fachową pomoc.

AG.: Co jest główną przyczyną ich tragedii?

J.J.: Wielu przyjeżdża tutaj nie znając francuskiego, bez pewnej pracy i dachu nad głową. Koczują pod kościołem polskim, na obwodnicach, pod mostami(…)czekając na cud(…), poznają innych Polaków w tej samej sytuacji i wpadają w nałogi. Są też tacy, którzy, po kilku, nielegalnie przepracowanych miesiącach, nie otrzymują wynagrodzenia. Przestają regulować comiesięczne opłaty za czynsz, prąd i wodę i, jeśli wynajmują mieszkanie „na czarno”, szybko lądują na bruku. Dlatego przestrzegam przed nielegalnym pobytem!

AG.: Kim są bezdomni?

J.J.: Bywają również ludzie z wyższym wykształceniem. Przez pewien czas przychodził do nas artysta-malarz, który w Polsce był dyrektorem ośrodka kultury. W Paryżu, wraz z innymi, polskimi artystami, mieszka na skłocie(…).


Agnieszka Gałęzewska
www.pracainauka.pl