Wystawa Aliny Szapocznikow "Od rysunku do rzeźby" zostanie pokazana w Centrum Pompidou w Paryżu. Ekspozycja, można będzie oglądać od 27 lutego do 20 maja, 40 lat po ostatniej indywidualnej wystawie artystki w Paryżu.
Na wystawie można będzie zobaczyć prace rzeźbiarki powstałe w czasie jej dziesięcioletniego pobytu w Paryżu oraz najnowsze nabytki Centrum – pięć rysunków i rzeźbę "Fetiche II" z lat 1970-71. W sumie w salach ekspozycyjnych Centrum znajdzie się 100 rysunków i kilka rzeźb. Część rysunków to studia pokazujące kolejne etapy dochodzenia do prac rzeźbiarskich.
Zakup pięciu rysunków i rzeźby przez Centrum Pompidou powiększa francuskie zbiory polskiej rzeźbiarki. Po raz pierwszy jej pracę, jeszcze w latach 50., zakupiło Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris. W pierwszej dekadzie XXI wieku do kolekcji Centrum Georges Pompidou trafiły kolejne prace – oryginalne odbitki z cyklu "Fotorzeźby" z 1971.
Szapocznikow miała już też swoją pierwszą indywidualną wystawę we Francji - w 1973 roku w paryskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Wystwaę otwarto tuż po śmierci Szapocznikow.
Bogaty w wydarzenia związane związane z Aliną Szapocznikow był 2012 r. Otwarto w nim kilka wystaw jej twórczości w prestiżowych muzeach – Centrum Sztuki Współczesnej WIELS w Brukseli, Hammer Museum w Los Angeles oraz Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Pokazano na nich prace z okresu paryskiego, najbardziej płodnego i eksperymentalnego w jej twórczości.
Alina Szapocznikow, urodzona w 1923 roku w Kaliszu, przeżyła getto w Pabianicach i w Łodzi, a następnie obozy koncentracyjne w Oświęcimiu i Bergen-Belsen. Pod koniec wojny pracowała w zakładzie kamieniarskim w Pradze. Tam też rozpoczęła studia rzeźbiarskie w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej, by w 1947 r. przenieść się do paryskiej Akademii Sztuk Pięknych. Na początku lat 50. wróciła do Polski, gdzie w obowiązującym stylu socrealistycznym stworzyła m. in. "Kobietę z dzieckiem" i wystrój rzeźbiarski budynków MDM (okolice Placu Konstytucji). Pierwsza wystawa Szapocznikow w Polsce miała miejsce w 1957 roku w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych (obecnie Zachęta). W 1962 r. po wyjeździe na Biennale w Wenecji przeniosła się do Francji, gdzie tworzyła do śmierci. Zmiarła w 1973 w Praz-Coutant, we Francji na raka piersi.
Szapocznikow miała już też swoją pierwszą indywidualną wystawę we Francji - w 1973 roku w paryskim Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Wystwaę otwarto tuż po śmierci Szapocznikow.
Bogaty w wydarzenia związane związane z Aliną Szapocznikow był 2012 r. Otwarto w nim kilka wystaw jej twórczości w prestiżowych muzeach – Centrum Sztuki Współczesnej WIELS w Brukseli, Hammer Museum w Los Angeles oraz Museum of Modern Art w Nowym Jorku. Pokazano na nich prace z okresu paryskiego, najbardziej płodnego i eksperymentalnego w jej twórczości.
Alina Szapocznikow, urodzona w 1923 roku w Kaliszu, przeżyła getto w Pabianicach i w Łodzi, a następnie obozy koncentracyjne w Oświęcimiu i Bergen-Belsen. Pod koniec wojny pracowała w zakładzie kamieniarskim w Pradze. Tam też rozpoczęła studia rzeźbiarskie w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej, by w 1947 r. przenieść się do paryskiej Akademii Sztuk Pięknych. Na początku lat 50. wróciła do Polski, gdzie w obowiązującym stylu socrealistycznym stworzyła m. in. "Kobietę z dzieckiem" i wystrój rzeźbiarski budynków MDM (okolice Placu Konstytucji). Pierwsza wystawa Szapocznikow w Polsce miała miejsce w 1957 roku w Centralnym Biurze Wystaw Artystycznych (obecnie Zachęta). W 1962 r. po wyjeździe na Biennale w Wenecji przeniosła się do Francji, gdzie tworzyła do śmierci. Zmiarła w 1973 w Praz-Coutant, we Francji na raka piersi.
“Wielkie brzuchy“, rzeźba z białego marmuru z 1968 r.:
wprost.pl
